Proces rozwoju ludzkiej motoryczności nie jest ciągły, lecz ma charakter fazowy z okresami zwiększonej lub zmniejszonej aktywności. Człowiek, w porównaniu z innymi istotami, rodzi się wręcz niesprawny. Nie poradzilibyśmy sobie przez pierwsze dni życia, nie mówiąc o miesiącach, gdyby nie nasi opiekunowie.
Okres noworodka i niemowlęcy jest to czas, w którym stosunkowo wolno rozwija się motoryczność. Ruchy dziecka są niecelowe, a zaangażowanie jedynie dużych grup mięśni powoduje, że są one kanciaste, błędne. Przyjęcie pionowej postawy sygnalizuje przejście do kolejnego etapu motorycznego. Jednak zanim to nastąpi obserwujemy następujące zachowania:
- 2 miesiące- dziecko unosi głowę leżąc na brzuchu
- 3-4 miesiące- dziecko unosi głowę wraz z tułowiem opierając się na rękach
- 5 miesięcy- dziecko siedzi podtrzymywane
- 6 miesięcy- dziecko stoi podtrzymywane
- 8 miesięcy- dziecko stoi swobodnie
- 9 miesięcy- dziecko stoi trzymając się
- 10-12 miesięcy- dziecko stoi bez oparcia
Nie należy się bezwzględnie sugerować podanymi miesiącami życia, gdyż każde dziecko rozwija się we własnym, indywidualnym tempie. Ważne jest raczej to, co powinno nastąpić w danym etapie życia. Jeżeli coś już teraz nas szczególnie niepokoi, warto skonsultować się z lekarzem pediatrą, który rozwieje wątpliwości lub zachęci do konsultacji z innym specjalistą. Zapraszamy do śledzenia kolejnych wpisów w tym temacie.
Autor: Martyna Szatan, pedagog